Confugii di Libertas

-próbuj, może sie uda- powiedział Arnon z uśmiechem na twarzy.

*Usłyszeli donośne parsknięcie i krótki jęk. Aron podniósł głowę i za moment opadł nią z powrotem na podłogę. Dobrą chwilę zajęło aż usiadł w pozycji pół leżącej. Tępym wzrokiem błądził po sali, aż w końcu jego oczy zatrzymały się na stojącym nad nim Firondelu.* Gdzie ja jestem co?*Powiedział ciut otępiałym głosem, lecz widać było iż powoli zaczyna ogarniać co się z nim stało.*

*Aron wysłuchał opowieści nadal ciut otępiały ale zrozumiał o co chodziło. Wziął parę porządnych kęsów pieczeni i parę dużych łyków wina. Od razu otrzeźwiał i poczuł że od dawna nic nie jadł. Jadł pieczeń ze smakiem, lecz starał się nie zjeść za dużo. Bóle związane z przepełnieniem obkurczonego żołądka powaliłyby go na dobre kilka godzin i wiedział to dobrze. Przeanalizował w myślach to co powiedział mu Firondel i już w jego głowie począł się tworzyć prosty, acz względnie dobry plan.*

*Aron skrzywił się i spojrzał na Arnona. Ten to cholera czyta w myślach, a może on sam walił głupie miny co naprowadziło Arnona? Whatever* Cóż panowie na razie nie pozostaje nam nic robić jeno zobaczyć co będzie rano. Tak czy siak myślę że wpierw powinniśmy się udac do wiecie sami kogo.*Nie wypowiadał imienia kuzyna Athemira ze względu na to iż nie wiedział czy przypadkiem nie są podsłuchiwani.*

Mi tego snu wystarczy. Napiłbym się czegoś ciepłego ot co! A tobie jak takiś senny dobrych snów życzę.*Odparł Arvonnel po czym zaczął powoli żuć kolejne porcję jakiegoś mięsa. Tej nocy raczej nie prześpi, ale nie czuje się choć trochę zmęczony. Jak wynajdzie jakiś kociołek i kawę, bądź zioła z pewnością sobie zaparzy.*

Następnego dnia, z samego rana, cała trójka została przedstawiona szefowi tajemniczego stowarzyszenia do spraw ucieczek. Po przebyciu plątaniny korytarzy, przyjaciół wprowadzono do dość sporej sali, w której jednakże sufit był zawieszony stosunkowo nisko. Całe pomieszczenie przypominało salę tronową. Na prowizorycznym tronie siedział niski jegomość o znajomych rysach twarzy. Wnioskując z tego, iż to właśnie przy nim stał jako przyboczny Gamrelvaggenimmlen, można było dojść do tego, iż postać na tronie to właśnie ich gospodarz.

- Witajcie! Mam nadzieję, że nasza skromna kryjówka jest dla was wystarczająco przytulna. Zastanawiacie się pewnie dlaczego w ogóle wam pomogliśmy. Otóz, mamy na pieńku z władzami Calimportu, a że tymczasowo nie możemy nic z tym zrobić, odwiedzamy przy każdej sposobności lochy w celu uwolnienia pewnikiem niewinnych ludzi. Te świnie od ostatniego razu wszędzie widzą szpiegów i ludzie teraz już życia nie mają. Oczywiście tutaj nie jesteście więzieni, więc, jak sądzę, odejdziecie jeszcze dziś, jednak chciałbym wam zadać dwa pytaniam Myślę, że za pomoc oraz gościnę będziecie skłonni do współpracy. Zapewne te szuje pytali was o Szmaragdową Lilię... Wiecie chociaż co to jest?

- A więc nie wiecie. Może to i lepiej. Lepiej dla wszystkich. W każym razie, bez względu na to, co teraz postanowicie, życze wam powodzenia. A tak właściwie... można wiedzieć, co was tu sprowadziło? Bo przecież nie Lilia.

*A zatem żegnaj Gamie i bardzo dziękujemy za gościnę.* Powiedział Arnon i wyszedł z budynku. Za nim podążyli Aron i Firondel.

Gdy wszyscy sie już zebrali ruszyliśmy w stronę naszego prawdziwego celu, czyli w poszukiwanie niejakiego Uriasza Lasombry. Uważaliśmy jednocześnie na strażników, by nie oglądali nas z bliska bo przypadkiem mogli nas rozpoznać. Pytaliśmy w mieście kilka osób o kuzyna Athemira, lecz nikt nam nic nie powiedział. Albo nie znają, albo nie chcą mówić. Arnon jak to on wpadł z jednen ze swoich jakże idiotycznych i szalonych pomysłów i zaproponował go przyjaciołom:
*A może staniemy na rynku z tabliczkami że zapłacimy za informację gdzie możemy znaleźć tego Uriasza? Co o tym sądzicie?* Zapytał z kwaśną miną Arnon, który naprawde nie wiedział co ma robić...