Confugii di Libertas

Strażnicy odprowadzili Arnona do celi. Jego fortel poskutkował, przynajmniej narazie... przynajmniej obyło się bez tortur. Teraz pozostało już chyba tylko czekać na cud.

Firondela czekała ciężka próba. Nie wiedział, czy bardziej go dziwi, czy bardziej niesmaczy to, co odkrył. Wewnątrz trupa wszystko było nienaruszone... no, prawie wszystko. W miejscu, gdzie powinno być serce, znajdował się mały skórzany mieszek. Na chwilę przed jego wyrwaniem, Elf zastanawiał się jeszcze, czy to nie omam, czy aby nie wyrywa zdegenerowanego serca ze szczątków krasnoluda, jednak ciekawość zwyciężyła. W mieszku znalazł małą piramidkę z liekkiego, elastycznego metalu. Na każdej z czterech ścianek była wyryta runa mocy, jednak coś tu nie grało. Jakkolwiek sytuacja nie wyglądała na normalną, tak dla Elfa, który naturalnie jest do pewnego stopnia zaznajomiony z magią wydało się podejrzane, że runy były wyryte "do góry nogami".

//NC// Przykro mi Arnonie, ale tymczasowo również masz przerwę. Postaram się jak najszybciej aktywizować Twoją postać.

Po dokładniejszych oględzinach Firondel zauważył, że przy każdym boku podstawy jest mały zawiasik, a każdy z boków piramidki jest ruchomy.

... w środku niczego nie znalazł. Kiedy jednak miał już odłożyć znalezisko, zauważył, że runy na otworzonej piramidce są już prawie we właściwym położeniu. Rozchylił ścianki do końca, tak, że mogły zetknąć się w punkcie symetrycznie przeciwległym do poprzedniego. W tym momencie zapiski na ścianach zaczęły się jarzyć jaskrawym czerwonym światłem, by zaraz potem wybuchnąć falą żaru. Zanim Elf zdąrzył cokolwiek pomyśleć, a co dopiero się gdzieś schować, stanął przed nim groźnie wyglądający jegomość. Prawdziwy siepacz, wiadać na oko...
- No kurwa, najwyższa pora. Wiesz gdzie trzymają pozostałych? Przecież nie możemy wrócić tylko z tobą.
Firondel już miał zapytać o liczbę mnogą użytą w zdaniu, ale, chwila po chwili, w celi pokazywali się kolejni siepacze, wcale niezgorsi od pierwszego.

- Teraz nie ma czasu na wyjaśnienia.
Szef całego zamieszania kazał dwóm osiłkom wyważyć kraty przy pomocy jakiegoś dziwnego ustrojstwa, a następnie wydzielił trzy małe grupki uderzeniowe. W chwilę potem zostali w celi sami.

- Jestem Gamrelvaggenimmlen Madderdaggost - w tym miejscu szeroko się wyszczerzył - nie wiem kim jesteście i nic mnie to nie obchodzi. Wiem za to, dlaczego tu jesteście i to nie pozostawia mnie obojętnym. Znajomi mówią mi Gam, także w razie czego, nie zużywaj mocy głowy na zapamiętywanie całości.

W trakcie krótkiego przedstawienia Gamrelvaggenimmlen cały czas się krzątał. Wynikiem krótkich acz intensywnych prac był portal gotów do użycia, oraz zwłoki krasnoluda w stanie idealnie przypominającym ten, w jakim zastał go Firondel. Oczywiście "stały lokator" dostał nową piramidkę. W chwilę potem zebrała się cała grupa. Znalazł się i Arnon i Arvonnel. Ten ostatni jednak transportowany był w worku. Na przelęknięte i pytające spojrzenia Gamrelvaggenimmlen szybko uspokoił, że tak po prostu łatwiej transportować nieprzytomnego.

Po drugiej stronie portalu na niedawnych więźniów czekała dosyć przytulna izba. Co prawda, podobnie jak loch skąpana była w mroku, jednak zewsząd ogarniało ich ciepło oraz przyjemne zapachy pieczonej dziczyzny.
- Najedzcie się, napijcie, później ktoś was zaprowadzi do dormitorium. Rano porozmawiacie z naszym "organizatorem". Nie bójcie się. Nic wam tu nie grozi. Skupcie się na odpoczynku, ja tymczasem żegnam.

-Zabrali mnie do ich kata. Jak dobrze pamiętam, nazywali go Małolepszy. Pytał o szmaragdową lilię, chociaż sam nie wiedział co to.-mówił, po czym ugryzł udziec i znów mówił- Chcieli mnie torturować, ale powiedziałem im, że ukryliśmy ją poza miastem. Tam planowałem z tobą porozmawiać o ucieczce, ale jak widze, nie trzeba było. Skąd dorwałeś naszych wybawicieli?-zapytał Arnon uśmiechając sie szeroko.

Ostatnio edytowany przez Arnon_Shinedil (2009-07-16 16:28:08)

-Firondelu, przestań proszę na chwilę jeść.-Arnon spoważniał momentalnie- Jestem ciekawy czym jest ta Szmaragdowa Lilia. Musimy sie tego koniecznie dowiedzieć. Może wtedy będziemy wiedzieli dlaczego nas zamknęli. Będziemy też wiedzieć jak postąpić jak znowu będą próbowali nas pojmać. Co ty na to?- Spojrzał z zaciekawieniem na przyjaciela.

-A może udać sie jutro do najbliższej karczmy i zapytać o tą Lilię... O to bym był cicho się nie martw, oni za darmo nas nie uwolnili, napewno będą coś od nas chcieli, a to już mi się w nich nie podoba.-po chwili odezwał sie znowu-Najlepiej jakby wkońcu obudził sie Aron, on zawsze wie co robić.