Confugii di Libertas

Trzeba jakoœ rozg³osiÌ w mieœcie, ¿e chcemy siê spotkaÌ z Uriaszem. Mo¿e poszukajmy jakiegoœ innego ni¿ ta karczma lokalu, którego w³aœciciel bêdzie mniej boj¹cy powiedzia³, i zacz¹³ wypatrywaÌ w zmroku okrywaj¹cym miasto przechodnia, którego mo¿na by spytaÌ o drogê do takiego przybytku.*

Có¿, nie znamy tego miasta, a jeœli jeden z nas wpadnie w tarapaty, to jak mu pomo¿emy? *Zapyta³ pó³elf*. Lepiej trzymajmy siê razem, tak bêdzie bezpieczniej.

[Arvonnel]
*PrzywĂłdca podrapaÂł siĂŞ po swojej zajebistej brodzie i bardzo pÂłytko siĂŞ zamyÂśliÂł*
Chwila, moment, bierzmy siê do szukania czego? Jakiegoœ miejsca? Uwa¿am, ¿e roztropnie by by³o nie pa³êtaÌ siê w podejrzanych miejscach, bo to tylko œci¹ga k³opoty, czego ju¿ mieliœmy okazjê doœwiadczyÌ. Dobrym pomys³em, jak s¹dzê, by³oby poszukaÌ jakiegoœ przytu³ku. Przez takie miejsca przewala siê masa osób, szczególnie bezdomnych, a jak wiadomo, to oni s¹ uszami i oczami miasta. Poza tym, w takim miejscu ani stra¿, ani inne cholerstwo nie bêdzie mia³o pretekstu, ¿eby siê do nas przyczepiÌ. Co s¹dzicie?

Firondel zacza³ siê rozgl¹daÌ w poszukiwaniu prowizorycznego bedekera, jednak po okolicy pêta³ siê niemal¿e sam podejrzany sort ludzi i nieludzi. Za same gêby mo¿naby skazywaÌ takich na ciê¿kie roboty w kopalniach. Ju¿ mia³ zrezygnowaÌ, gdy dostrzeg³, ¿e z jednej z uliczek w³aœnie zacz¹³ wy³aniaÌ siê kondukt pogrzebowy. Kondukt, by³o to mocne s³owo, szczególnie, je¿eli weŸmiemy pod uwagê, ¿e sk³ada³ siê ze starego spierdziela³ego konia zaopatrzonego w starego spierdziela³ego woŸnicê, bosego kap³ana, p³acz¹cej kobiety oraz gwiazdy tego jednorazowego pokazu - denata - wiezionego na drewnianym wózku.

Có¿, idŸmy za nimi. zgodzi³ *siê pó³elf* po pogrzebie wypytamy kap³ana, a mo¿e i znajdzie siê jakaœ okazja do zdobycia czegoœ kluj¹cego i spiczastego.

Zgodnie z postanowieniem, ca³a trójka przyjació³ uda³a siê za "konduktem" w tournee po Calimporcie. Zanim wycieczka dotar³a na jedyn¹ miejscow¹ nekropoliê, miasto zosta³o po trzykroÌ okr¹¿one. Podczas pochodu niezwykle czujny Arnon dostrzeg³, ¿e zakonnik prowadz¹cy ma na piêtach œlady od przypiekania. Nie by³o to jednak wystarczaj¹co ciekawe, ¿eby przykuÌ uwagê pó³-elfa do tego faktu na d³u¿ej i jego wzrok natychmiast przeniós³ siê w miejsce, z którego dobiega³y smakowite zapachy pieczeni sowicie przyprawianej szafranem, tudzie¿ innymi godnymi przyprawami.

Tak jak stwierdziÂł wielki badgejowy przywĂłdca, na cmentarzu, jedynym, mieszkaÂło naprawdĂŞ wielu zÂłoczyĂącĂłw. A takÂże innych, ktĂłrzy odeszli z tego Âświata. Problem byÂł jednak taki, Âże umarÂłych trudno zmusiĂŚ do mĂłwienia - wszak nie czujÂą bĂłlu i jest im wszystko jedno. Cmentarz natomiast okazaÂł siĂŞ jedynym, poniewaÂż drugi juÂż jakiÂś czas temu zostaÂł zamkniĂŞty i poddany kwarantannie, albowiem dziaÂły siĂŞ tam rzeczy niewytÂłumaczalne. Nieumarli nie wstawali z grobĂłw, groby nie niszczaÂły, nie powstawaÂły Âżadne fluktuacje energii - sÂłowem, nic. Zgroza panie i panowie, zgroza! W przeciwieĂąstwie do zamkniĂŞtego cmentarza, na obecnym dziaÂło siĂŞ duÂżo i czĂŞsto, wiĂŞc straÂż byÂła wszechobecna. Wszak burmistrz nie moÂże sobie na to pozwoliĂŚ, Âżeby po JEGO mieÂście biegali byli wyborcy, jeszcze ktĂłremu by do Âłba strzeliÂło wytoczyĂŚ swoje Âżale co do poprzedniej kadencji.

Ceremonia odbywaÂła siĂŞ w bÂłyskawicznym tempie. Zaraz po ostatnich sÂłowach egzorcyzmu - lepiej Âżeby zmarÂły juÂż nie wstaÂł - trumnĂŞ zÂłoÂżono do grobu, jednak wedle miejscowego obyczaju, nie zasypywano jej ziemiÂą dopĂłki ostatni opÂłakujÂący nie opuÂściÂł cmentarza.

Zgadzam siê z Tob¹. Jednak po tym jak pogadamy z tym kap³anem, idziemy zapolowaÌ na jakieœ ¿arcie. Mam nieodpart¹ ochotê na pieczon¹ sarninê. A tymczasem idê za jakieœ drzewko bo muszê zrzuciÌ balast, zaraz wracam.*powiedzia³ Arnon po czym zacz¹³ siê oddalaÌ od towarzyszy*

[Kurde, Aron pisz coÂś czasem, bo nie wiem co mamy robiĂŚ w sytuacjach gdy stoimy i czekamy na coÂś ;/]